Is van je roeping je werk maken wel goed voor je loopbaan?

Je hebt ze vast weleens gelezen van die motivational quotes die op internet rondslingeren, zoals deze hier:

“Choose a job you love and you never have to work a day in your life”

Veel van de meritocratische blije quotes zijn niet zo mijn ding. De dingen liggen vaak genuanceerder. Bij de quote hierboven helpt het dat je doet wat je leuk vindt, maar ik ben wel van de school dat werk werk is. Pas als ik de vrijheid heb om te doen wat ik wil doen zonder er financieel van afhankelijk te zijn, is het geen werk meer, maar een liefhebberij.

Werken voor de kost of voor de voldoening?

Maar hoe zit het wanneer je voor je loopbaan je roeping volgt? Roeping is best een vage term en iedereen heeft er wel een idee bij. De Van Dale beschrijft roeping als ‘datgene waartoe iemand zich geroepen of bestemd voelt; innerlijke aandrift’. Werk is voor veel mensen meer dan brood op de plank en in zekere zin ook een consumptiegoed, in de zin dat werk je meer moet brengen dan een inkomen alleen. Werk wordt gezien als manier om het beste uit jezelf te halen, een zinvolle bijdrage te leveren en je beste zelf te zijn of te worden, enzovoort. Werk doen waarvoor je een sterke innerlijke drive hebt is in onderzoeken al gelinkt aan meer baantevredenheid, meer toewijding, meer loopbaanplanning en meer aanpassingsvermogen. Verder zou het volgen van je roeping goed zijn voor het ervaren van zingeving in je werk en bijdragen aan een doel in je leven. Kat in het bakkie zou je zeggen. Iedereen moet vooral zijn roeping volgen en dan komt het helemaal goed met je werkende leven.

*lees ook: Zo introduceer je jezelf als ‘alleskunner’*

Het volgen van je roeping draagt bij aan je bevlogenheid en expertise

Zoals wel vaker ligt dat laatste iets genuanceerder. Onderzoeker Evgenia Lysova van de Vrije Universiteit deed namelijk onderzoek naar de samenhang tussen voor je werk je roeping volgen en je employability, dat is kort gezegd je vermogen om een baan te vinden en te houden, dus de mate waarin je aan het werk kan blijven. In het onderzoek dat bestond uit twee losse onderdelen werden de antwoorden van ruim 1200 mensen meegenomen. In tegenstelling tot wat Lysova verwachtte, was er geen directe link tussen je roeping en je employability en zaten er twee kanten aan het verhaal. Het volgen van je roeping zorgt er wél voor dat je zelf actief met je professionele ontwikkeling aan de slag gaat, waardoor je meer zelf richting geeft aan je loopbaan en meer expertise ontwikkelt en je meer bevlogen bent in je werk. So far so good.

Het volgen van je roeping maakt je ook inflexibel op de arbeidsmarkt

Het volgen van je roeping heeft namelijk ook een keerzijde. Die keerzijde is dat is dat je je minder gemakkelijk aanpast als je van loopbaan moet veranderen. Dat laatste is niet onlogisch, als je je roeping wilt volgen, zit je natuurlijk niet op een loopbaanswitch te wachten. Dat laatste was ook al uit eerder onderzoek uit 2014 gebleken waarbij piloten die vliegen als hun roeping zagen, moeite hadden met zich oriënteren op een nieuwe baan in een andere sector dan de luchtvaart. De piloten hadden er zo’n moeite mee omdat het piloot zijn, een belangrijk onderdeel uitmaakte van hun identiteit en ze het gevoel hadden daarin vast te zitten. Ze konden zich geen andere loopbaan voorstellen dan het werken als piloot, waardoor het hun moeite kostte om zich te richten op een verandering van werk. Het vergt weinig inlevingsvermogen om te begrijpen dat je in die gevallen jezelf een beetje in de voet schiet met je roeping, zeker wanneer je om wat voor reden dan ook moet omkijken naar ander werk.

Je roeping volgen maakt je actiever, maar ook meer rigide in je loopbaan

Moeten mensen nu hun roeping dan maar niet volgen?

Van je roeping je werk maken zorgt er dus enerzijds voor dat je gemotiveerder bent om je werk te doen en je daarin te blijven ontwikkelen. Anderzijds maakt die roeping dat je minder flexibel en meer rigide bent. Je voelt je immers letterlijk niet ‘geroepen’ om iets anders te gaan doen. Dit kan nadelig kan uitpakken voor je loopbaan als om de een of andere reden je werk ophoudt. Dus moet je dan maar niet je roeping uitleven of hem alleen als hobby uitleven? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het antwoord niet heb.

*lees ook: Zet de STARR-methode in bij je sollicitatiegesprek*

…maar het niet kunnen volgen van je roeping is slecht voor je welzijn…

Eerder onderzoek heeft namelijk aangetoond dat het niet kunnen volgen van je roeping negatief uitpakt voor je welzijn en dat het hebben van een roeping die je niet kan volgen beroerder voor je is dan het helemaal niet hebben van een roeping. Ik ervaar die conclusies wel als logisch. Als je niet speciaal iets najaagt en echt vooral werkt om brood op de plank te krijgen, ben je misschien minder bezig met of dat werk wel je levensvervulling (of iets wat er op lijkt) is. Als je wel een duidelijk doel hebt en intrinsiek gemotiveerd bent is je innerlijke drive om dat dan ook na te jagen niet altijd handig of verstandig, maar wel heel erg begrijpelijk.

Volg je roeping lekker zolang iemand je er voor wil betalen

Misschien is het het beste om je roeping zoveel mogelijk te volgen in je werk, zolang je dat werk kan blijven doen. Mocht dat niet meer zo zijn, dan is het verstandig om je flexibel op te stellen en te kijken of je je roeping op een andere manier kan vormgeven en daar creatief in te zijn. En als ook dat er niet in zit, dan is het misschien nuttig om je te oriënteren op een beroep waar voldoende werk in is, waar je voldoende aardigheid in hebt en waar je met een beetje goede wil ook nog wel een mooi ideaal aan kan plakken. Stel dat je besluit warmtepomp-installateur te worden. Dat is een beroep waar vermoedelijk de komende jaren veel werk in is, dan moet je technisch verschillende dingen kunnen, met mensen omgaan, zelfstandig kunnen werken en dat is voor veel mensen al best de moeite. Als je daarnaast ook nog kan zien dat je moeder aarde een beetje helpt door je steentje bij te dragen aan duurzame energie, kan je daar misschien alsnog best blij van worden, toch?

*lees ook: Optimisten vinden makkelijker werk en zijn bevlogener*

Wat zijn jouw ervaringen met het volgen van je roeping in je loopbaan?

Heb jij moeten stoppen met je roeping als werk? Hoe vond je dat? Wat doe je nu en ervaar je dat als zinvol? Ben je tevreden? Of ben je juist van loopbaan veranderd omdat je het gevoel had dat je werk niet meer bijdroeg aan jouw doelen? Wat heb je daar voor moeten doen of laten? Ben je nu blijer? Of vind je al dat gepraat over al of geen roeping in je werk klinkklare onzin en vind je werk toch vooral iets dat brood op de plank moet brengen en moeten mensen verder niet teveel zeuren? Ik ben heel benieuwd naar jouw meningen en ervaringen en nodig je uit om ze hieronder met ons te delen. Dank je wel voor je bijdrage alvast!